Dla wierzących, wątpiących i poszukujących

Sztuka ukazywania

Wydaje się, że współcześnie twórcy chrześcijańscy wolą podążać za duchem świata niż za duchem liturgii.

Rozdział Kościoła od państwa nie oznacza rozdziału polityki od wartości, również od wartości chrześcijańskich.

Naród może przeżyć bez własnych granic, rządu, politycznych przywódców, ale nie przetrwa bez własnej kultury.

Świat chce dziś milczącego Ducha Świętego i milczących sług Bożych.

Dawid zawsze jest odważny, a Goliat pyszny, Abraham musi zaufać w ciemno, a ciemności egipskiej doświadczają narody pozbawione wolności.

Jesteśmy przewodnikami ludzi wolnych, którzy niekoniecznie chcą poddawać się prowadzeniu.

Celibat jest zobowiązaniem do czystości, a ta kończy się już wtedy, gdy kapłan otwiera się na niemoralne treści.

Dzisiaj głoszenie fałszywej „ewangelii” ma bardzo często związek z konkretnym zyskiem.

Śmierć nie musi być odbierana jako dramatyczne przejście, lecz jako zwieńczenie procesu rozpoczętego na chrzcie.

Najpoważniejszą przyczyną kryzysu, który wstrząsa Kościołem, jest „odbieranie Bogu prymatu w liturgii”.