Łk 16,19-31. Mają Mojżesza i proroków, niechże ich słuchają!
Mt 18,21-35. Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.
J 8,1-11. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz?
Nawet w zgniłym jabłku są przecież ziarna, z których kiedyś może się rozwinąć nowe życie. Pan daje to życie. Jest nadzieja.
W naszym życiu ziarno Bożego słowa może być dobrze przygotowane, ale jeśli nie trafi na właściwą glebę, to nic z tego nie będzie.
Dzisiaj Jezus przypomina nam, że przestrzeń naszego życia, które jest świątynią mieszkającego w nas Boga, potrzebuje uporządkowania.
Bardzo często na początku nie mamy pojęcia, jaki jest sens. Trzeba cierpliwości i zaufania, że Gospodarz wie, co robi.
Czasami miłość jest trudna pomiędzy ludźmi, a także pomiędzy człowiekiem a Panem Bogiem.
Wielkanoc to dobry czas, żeby myśleć o własnych zamkniętych przestrzeniach i pytać siebie o to, czy nie są przypadkiem naszymi grobami.
Dzisiaj Jezus mówi, że Boży sejf jest pusty. On wszystko rozdaje, wszystkim się dzieli. Jezus chce, żeby ten skarb, którym jest miłość, był pomnażany.