Nikt nie wlewa młodego wina do starych bukłaków.
W końcówce roku liturgicznego Kościół zachęca do wsłuchania się w Jezusowe zapowiedzi końca świata.
Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Łk 18,14
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii. J 12,1
Rzekł do Niego Piotr: „Nie, nigdy nie będziesz mi nóg umywał”. J 13,8
Liturgia zaprasza nas do ponownego rozważenia Prologu Ewangelii św. Jana.
Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.
Wtedy podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: „Dlaczego my i faryzeusze pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?”.
Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Łk 17,15-16