Po procesji rozpoczyna się Msza św. Gdy skończą się czytania rozpoczyna się liturgia święceń. To w jej trakcie biskup głosi kazanie. Sercem świeceń i moment nałożenia przez biskupa w ciszy rąk na głowę święconych. Zanim to się stanie, wszyscy obecni modlą się za diakonów wzywając wstawiennictwa wszystkich świętych. W tym czasie święceni modlą się, leżąc krzyżem. Po nałożeniu rąk ten sam gest robią obecni w świątyni kapłani. Następnie biskup namaszcza wyświęconym dłonie i przekazuje im kielich mszalny i patenę. Potem neoprezbiterzy zdejmują diakońskie stuły i zakładają stuły kapłańskie i ornaty. Liturgię Eucharystyczną sprawują już dalej z wszystkimi obecnymi kapłanami. Tu po raz pierwszy dokonują przeistoczenia.
Zdjęcia: ks. Zbigniew Niemirski /GN

​Pierwszą sceną jest obraz kuszenia Pana Jezusa na pustyni po czterdziestodniowym poście. Potem akcja przenosi w ostatni etap publicznej działalności Zbawiciela. Oto Judasz staje przed arcykapłanami, by wyrazić gotowość zdrady swego Mistrza. Kolejne sceny misterium nawiązują do ewangelicznych narracji o Ostatniej Wieczerzy, do modlitwy Chrystusa w Ogrójcu i Jego aresztowania. Następne sceny przywołują przesłuchanie przed żydowską Wysoką Radą i przed Piłatem. Całość misterium, które trwa ponad dwie godziny, dopełniają sceny drogi krzyżowej i śmierci Pana Jezusa na Golgocie. Przedstawienie wieńczy monolog szatana, który odnosi się do dziejów naszego narodu, wiernego Chrystusowemu krzyżowi wbrew zakusom złego, i mowa anioła zachęcająca do trwania przy wartościach, jakie niesie wiara.
Zdjęcia: ks. Zbigniew Niemirski/GN