Dla wierzących, wątpiących i poszukujących

WYSZUKIWANIE - 89250 WYNIKÓW

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 5 z 10 Następna strona Ostatnia strona

Będzie dobrze

O tym, czy kościoły opustoszeją i czy księża są „chłopcami do bicia”, z ks. Ryszardem Nowakiem rozmawia Marcin Jakimowicz

– Dlaczego po tylu latach płonie w nas ogień? Ogień mamy w nazwie – śmieje się Piotr Nazaruk, lider TGD. – To o trzeciej godzinie dnia zstąpił na Kościół Duch Święty

Fenomen. Bez dwóch zdań. Zapełniają sale koncertowe, przekazują ze sceny ogień. Wykrzykują: „Wiara czyni cuda!”, bo wielokrotnie dotykali tej rzeczywistości. Pisząc o TGD,  mam tylko jedno „ale”: Alleluja! 

Choinki przystrojone bombkami, na których wypisane są potrzeby, sukcesywnie znikały. W ich miejsce często pojawiały się kolejne. Także zabrane i zrealizowane.

Dobro wraca

– Każdy człowiek urodził się dobry. Tak go Pan Bóg stworzył. Od niego zależy, jak tę cząstkę wpisaną w DNA wykorzysta. A święta to taki „czyściec” na ziemi, czas na poprawę lub doskonalenie – mówi Dominik Chlebacz, wolontariusz.

Wymiana dobra

U sióstr benedyktynek w Sierpcu można "nakarmić duszę" - wiedzą to ci, którzy uczestniczą u nich choćby w dniach skupienia, których stałym motywem przewodnim jest pokój. Dzięki "Mniszym ciasteczkom" - słodkim cegiełkom można wesprzeć remonty i dzieła, które prowadzą.

Niepełne dobro

Ratujemy życie, godząc się na to, że ktoś inny nieustannie „dostarcza” nam ofiar do ratowania. Argumenty"za" i "przeciw" adopcji embrionów.

Dobra pamięć

No i ruszyły przygotowania do wyborów prezydenckich. Ostatecznie do Państwowej Komisji Wyborczej zgłosiło się 22 kandydatów.

Dobro dziecka

W gąszczu przepisów i regulacji cel, jakim jest dobro dziecka, został zastąpiony przez posłuszeństwo biurokratycznej maszynie, która nie ma względu na osoby.

Dobrem zwyciężać

Ze wzruszeniem przyjęłam przesłanie córek zabitych górników z kopalni „Wujek” o pojednanie (nr 21 GN). To szlachetne, by „zło dobrem zwyciężać”, wybaczyć każdemu, kto nas zranił i skrzywdził, a sprawiedliwość pozostawić Bogu.

Jest dobrze!

Jestem licealistką, mam kochającego chłopaka, przyjaciółkę, z którą świetnie się dogaduję, rodzinę, która zawsze mnie wspiera. Chodzę do kościoła, należę do oazy, udzielam się w parafialnej scholi. Uwielbiam spotykać się z dużą grupą znajomych. Optymistka

– Helenka prawie zawsze się uśmiechała – mówią zgodnie ci, którzy ją poznali.

Apostołka dobra

– Myślę o niej ze szczególną miłością. Mam nadzieję, że patrzy teraz z nieba na mnie i wspiera w kroczeniu drogą świętości – tak Katarzyna Grabowska, wolontariuszka z Elbląga, wspomina Helenę Kmieć.