Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukiwanie obejmuje wszystkie serwisy
wybierz serwis, który chcesz przeszukać »
Pierwsze czytanie tej niedzieli to wstęp do lektury dzisiejszej Ewangelii, opowiadającej o uciszeniu przez Jezusa burzy na jeziorze.
Bóg chce dla człowieka jak najlepiej. A diabeł? Wręcz przeciwnie: jak najgorzej.
Księga Powtórzonego Prawa, z której pochodzi pierwsze czytanie tej niedzieli, cała jest w zasadzie jedną wielką mową Mojżesza.
Spektakularne wydarzenie. Szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, nad zebranymi języki niby z ognia, udzielony wszystkim dar mówienia językami, no i jakiś nagły przypływ odwagi, by w końcu pokazać się światu.
Pierwsze czytanie uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego to początek Dziejów Apostolskich.
Historia, którą słyszymy w pierwszym czytaniu tej niedzieli, to ciekawy przykład zarówno roztropności, jak i odwagi cechującej chrześcijan czasów apostolskich.
Trzecia mowa świętego Piotra zapisana w Dziejach Apostolskich to kolejny akt historii rozgrywającej się po zesłaniu Ducha Świętego.
Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone” – mówi Piotr do słuchających go w „krużganku Salomonowym” jerozolimskiej świątyni.
Jaki powinien być Kościół? Jacy my powinniśmy być? Pierwsze czytanie II Niedzieli Wielkanocnej to zaczerpnięta z Dziejów Apostolskich, skłaniająca do zastanowienia się charakterystyka wspólnoty Kościoła z czasów, gdy dopiero zaczął się on rozwijać.
Znaleźć krzepiące słowo, słuchać jak uczeń, nie cofnąć się, gdy przyjdzie cierpieć. To wyzwania, przed którymi stoi tajemniczy ktoś, kogo słowa słyszymy dziś jako pierwsze czytanie.