Redaktor wydania

Sierpień to miesiąc Maryjny. Jak co roku także i z Lublina pątnicy wyruszyli na Jasną Górę, by prosić Matkę o potrzebne łaski, a za otrzymane dziękować. Od 1984 r. w Kościele w Polsce sierpień jest także miesiącem trzeźwości. O abstynencji, jej wartości oraz owocach rozmawiamy z małżeństwem należącym do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. W numerze także o sztuce cyrkowej (s. IV–V) oraz o czwartych już spotkaniach Trzech Kultur w Wojsławicach (s. VI ).

Miejsce wytchnienia

– Urodziłam się, bo św. Anna wyprosiła tę łaskę moim rodzicom. Na jej cześć otrzymałam imię, dlatego nie wyobrażam sobie, by mogło mnie zabraknąć na uroczystościach odpustowych ku jej czci – mówi pani Anna Podlewska.

Szkoła średniowiecznego życia

Archeologia doświadczalna. – Warsztaty mają z jednej strony charakter naukowy, a z drugiej badawczy, bo wykonujemy eksperymenty – mówi Paweł Lis, kierownik oddziału Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym: Grodzisko Żmijowiska.

Z wizytą na dworze

Muzeum Wsi Lubelskiej. Konie mknęły szybko. Latem ciągnąc za sobą bryczkę lub linijkę, zimą sanie. Kiedy na horyzoncie pojawiała się aleja wysadzana lipami, przyspieszały jeszcze kroku, jakby świadome, że zbliżają się do celu. Za szpalerem z drzew ukazywał się dwór.

Wyśpiewać i wygrać Brazylię

Rytmy hiszpańskie i południowo-amerykańskie, „I’m a believer” ze „Shreka” i przeboje Arki Noego podczas jednego koncertu? Możliwe, gdy chce się pojechać do Rio.

Redaktor wydania

Trzeba być konkurencyjnym

– Ważne, by wciąż szukać sposobu dotarcia do ludzi. Jak się spocznie na laurach, wszystko się rozłazi, nawet to, co wcześniej udało się zrobić – mówi ks. Marek Otolski, proboszcz mariańskiej parafii.

Plener +

Międzynarodowy Plener Malarski. Przyjeżdżam na te spotkania już od 10 lat. Czuję się tu jak w rodzinie, do której wracam i za którą tęsknię – mówi Ewa Piasecka-Kudłacik, artystka z Warszawy.

Chodzi o to, by wspinać się wyżej

Zawisza pochodzi z Lublina. Najłatwiej znaleźć ich w lesie, gdzie dzięki pomysłowości i cierpliwej pracy oraz za pomocą drewnianych żerdzi i sznurka organizują sobie blisko trzytygodniowe obozowe życie. Wracają zazwyczaj opaleni i pogryzieni przez komary, przemoczeni, jeśli pogoda nie dopisała.

Zanim ruszysz w drogę

Nogi będą boleć. Czasami wydaje się, że już nawet kroku się nie zrobi. A jednak jakimś cudem mijają kolejne kilometry. W końcu, kiedy widać jasnogórski szczyt, nikt o bólu nie pamięta.