Samotność piękna i groźna.
Samotność – gdy spojrzeć na nią w sposób płytki – staje się przekleństwem lub bliżej nieokreślonym „powołaniem”, lub, co gorsza „losem”. Ktoś jest dłużej sam? Już cała armia znajomych, skądinąd ludzi o dobrej woli, i może całkiem Bożych, zaczyna kombinować:
a może on ma powołanie do samotności? A może powinien być księdzem?
komentarz dnia
czytania mszalne
refleksja na dziś
pogoda
