Co wydawało się oczywistą przyszłością, staje się rumowiskiem, a realizuje się niespodziewanie. To chyba najważniejsza nauka płynąca z ksiąg historycznych Starego Testamentu.
W jaki sposób autorzy tekstów Starego Testamentu mówią o Bogu Stwórcy? W czym najpełniej wyraża się miłująca wszechmoc Boga Ojca?
Bibliści badający przede wszystkim teksty Starego Testamentu są zgodni, że szereg opisów powołań wielu biblijnych postaci tworzy osobny gatunek literacki.
Za patrona obrali proroka ze Starego Testamentu. Dlatego, że jak mówią, jest wzorem pedagoga, który potrafił pobudzić do samodzielnego myślenia.
Izajasz, wielki prorok Starego Testamentu, rozpoczął swą działalność w roku śmierci króla Ozjasza, a więc w roku 738 przed Chr.
W nich słychać głos Chrystusa, który śpiewa, skarży się, raduje i smuci. Psalmy są arcydziełem modlitwy Starego Testamentu i szczególną modlitwą Kościoła.
Katecheza św. Piotra jest utkana z cytatów ze Starego Testamentu. Pierwszym jej motywem jest budowanie oikos pneumatikos, mieszkania dla Boga w świecie.
– Jozue, Sara, Rut, Dawid, Józef… W Starym Testamencie jest mnóstwo ciekawych bohaterów – opowiada piosenkarka Viola Brzezińska. I zaprasza do tańca.
Hosanna. Według słownika liturgiczne słowo występujące w judaizmie i chrześcijaństwie. Zawołanie zaczerpnięte ze Starego Testamentu, pierwotnie bliższe prośbie o pomoc – dosłownie „zbaw nas”