Życie Pauliny Jaricot obfitowało we wszystkie niemal skrajne rodzaje doświadczeń, jakie mogą się przydarzyć człowiekowi.
XIII Warszawski Dzień Różańcowy był dziękczynieniem za beatyfikację Pauliny Jaricot, założycielki Żywego Różańca i Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary.
Błogosławiona Paulina Jaricot uważała, że każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić jedną tajemnicę.
Świadectwo wiary sługi Bożej Pauliny Jaricot do dziś pobudza wiernych, by starali się lepiej poznawać i kochać Chrystusa.
W Lyonie odbędzie się jutro beatyfikacja Pauliny Jaricot, która organizując pomoc materialną dla misjonarzy stworzyła podwaliny Papieskich Dzieł Misyjnych.
Wierni z parafii św. Wojciecha w Elblągu 22. dnia każdego miesiąca modlą się o beatyfikację służebnicy Bożej Pauliny Jaricot.
Centralnym punktem obchodów XIII Warszawskiego Dnia Modlitwy Różańcowej na Służewie była Msza św. dziękczynna za beatyfikację bł. Pauliny Jaricot, założycielkę Żywego Różańca.
Paulina Jaricot (1799-1862), tercjarka dominikańska, a już wkrótce błogosławiona, wyprzedziła swoją epokę, a jej dzieła odgrywają ważną rolę w Kościele.
Potęga Różańca nie powinna dziwić ludzi wierzących. Ta modlitwa jest skarbem, który możemy ofiarować naszym rodzinom.
Żywy Różaniec ma korzenie misyjne. Jego założycielka – sł. Boża Paulina Jaricot – zainicjowała również Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary, dzieło wspierające misje powszechne Kościoła.