Bóg przygotował im solidny fundament: werset z Księgi Przysłów.
Tym razem są to tzw. księgi mądrościowe - Hioba, Psalmów i Przysłów.
O fenomenie i ponadczasowości „Poematu o dzielnej niewieście” opowiada doktor teologii, nauczycielka religii i oligofrenopedagog Barbara Łysik.
W numerze „Gościa Niedzielnego” kolejna płyta z cyklu Biblia Audio, a na niej trzy księgi Mądrościowe – Księga Hioba, Księga Psalmów, Księga Przysłów
Ten fragment Księgi Przysłów odegrał w dziejach teologicznej refleksji rolę niezwykłą i wyjątkową.
Poemat o dzielniej niewieście pochodzi z Księgi Przysłów. Powstała ona najpewniej około V wieku przed Chrystusem i jest zbiorem pouczeń oraz przysłów, które można traktować jako wskazówki dotyczące postępowania człowieka roztropnego i prawego.
Księga Przysłów to starotestamentowe pismo niezwykle złożone w treści. Zdecydowana część to przysłowia, czyli krótkie pouczenia podpowiadające, jak żyć mądrze, sprawiedliwie i szczęśliwie.
Więcej Amerykanów skłonnych jest przypisywać autorstwo słów z Księgi Przysłów prezydentowi USA, niż autorowi biblijnemu – dowodzi sondaż przeprowadzony ostatnio przez Amerykańskie Towarzystwo Biblijne.
Hokmah i iszsza – hebrajskie słowa, znaczące „mądrość” i „kobieta”, stanowią klucz do zrozumienia biblijnego przesłania, które poematem o dzielnej niewieście kończy Księgę Przysłów.