Komentarz do wielkiej antyfony na dzień 20 grudnia
Kluczu Dawida, który otwierasz bramy wiecznego królestwa, przyjdź i wyprowadź z więzienia jeńca siedzącego w ciemnościach.
O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, Ty, który otwierasz, a nikt zamknąć nie zdoła, zamykasz, a nikt nie otworzy; przyjdź i wyprowadź z więzienia człowieka, który trwa w mroku i cieniu śmierci.
Niewiele ważnych ksiąg ma równie nieciekawy początek jak Ewangelia św. Mateusza. Rodowód Chrystusa uczy, że On jest kluczem do ludzkiej historii.
Jezus rzekł: „Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego”.(Mt 16, 18–19) Niektórzy mówią, że w drodze do nieba Kościół im niepotrzebny. Ale na końcu drogi jest brama. A kto ma klucze?
Aby nasza rodzina była silna, żeby była żywa i piękna, żeby nie było takich domów, w których mieszkańców łączy jedynie wspólny klucz.
Ezechiasz, władca, który panował w Jerozolimie na przełomie VIII i VII w. przed Chr., należy do grona wielkich reformatorów Królestwa Judy. Biblijne teksty wystawiają mu bardzo pozytywną ocenę.
Marta DODANE23.02.2004 10:03
Gdzie można znaleźć informacje na temat czasów Dawida? Chodzi mi o ujęcie historyczne. Proszę o podanie stron lub ksiązek. dziękuję. »
Najkrótszą recenzję poezji siostry wydała jej przełożona, kiedy ta przyniosła jej pierwszy tomik do przejrzenia. – No, no... – odparła po lekturze przeorysza.