Coraz bardziej i w coraz większej liczbie miejsc w diecezji tarnowskiej podejmuje się troskę o doczesne szczątki dzieci utraconych i o rodziców przeżywających głęboko tę stratę.
W Słupsku 25 marca odbył się pierwszy pochówek dzieci utraconych. W zbiorowym grobie na nowym cmentarzu spoczęły prochy siedmiorga dzieci. Zdjęcia: Mateusz Sienkiewicz
Wykonany z marmuru pomnik przedstawia postać anioła płaczącego nad pustą kołyską.
- Życie tych dzieci, choć krótkie, było po coś. Módlmy się, abyśmy zrozumieli ten sens - mówił w czasie Mszy św. bp Roman Marcinkowski.
Pochówek odbył się 20 lipca na cmentarzu komunalnym przy ul. Lwowskiej w Nowym Sączu.
Psycholog Aleksandra Stupecka z płockiej "Metanoi" o żałobie rodziców dzieci zmarłych przed narodzeniem i jej przezwyciężaniu, oraz o znaczeniu pomników - grobów dzieci utraconych
Na tym grobie nie gasną znicze. To miejsce gdzie rodzice, którzy przedwcześnie pożegnali swoje pociechy powracają by w modlitwie przepracować swój ból i odnaleźć siłę do jego przezwyciężenia.
Dzieci utracone nie zawsze mają swój grób. Rodzicom po takiej stracie łatwiej przeżyć żałobę, jeśli jest miejsce, w którym choć symbolicznie mogą się spotkać.
Pierwszy pogrzeb dzieci utraconych odbył się w Wałczu. W specjalnie przygotowanym grobie spoczęły prochy 68 dzieci zmarłych przed urodzeniem.
W diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej jako w jednej z pierwszych w Polsce postarano się o godny pochówek dzieci zmarłych przed urodzeniem.