Chodzi o aktywność. Bierność bowiem nigdy nie była postawą do akceptacji, a w naszych czasach staje się winą.
Dom formacji przyszłych księży tworzy obecne osiemdziesięciu kleryków. Czy to dużo?
Caritas Diecezji Radomskiej powołał do istnienia pierwszy ordynariusz, bp Edward Materski. Stało się to 25 marca 1992 r. Obchody 20. rocznicy istnienia zorganizowano teraz, w Tygodniu Miłosierdzia.
Po raz pierwszy tego dnia w katedrze nie było z nami bp. Edwarda Materskiego. Ale zostało po nim przesłanie, które doskonale wpisuje się w program nadchodzących miesięcy.
Wiara i kolana są ze sobą związane. Im częściej na kolanach, tym głębsza wiara – mówił w homilii bp Henryk Tomasik.
Ale to nie jest pełna beztroski rozrzutność. Pieniądze idą na pomoc najbardziej potrzebującym. Każdego roku wspierają ponad 20 tys. osób.
To był czwartek. Nasz ówczesny ordynariusz wracał wtedy z Warszawy do Radomia, by przewodniczyć Mszy św. dla pracowników służby zdrowia. Wszak było to wspomnienie św. Łukasza, patrona ludzi zatroskanych o chorych.
Tę świątynię wznosimy z radością, ale także i w trudzie. Chcemy, by ten kościół był znakiem i pragnieniem budowania świątyni naszych serc, a dla potomnych świadectwem naszej wiary – mówili przedstawiciele parafii.
Łączą rehabilitację z nauką, by wszechstronnie dbać o rozwój swoich wychowanków.
– Dziękujemy za wysiłek proboszcza i ludzi dobrej woli. To obraz tego, jak bardzo trudno budować świątynię w naszych sercach – mówił ordynariusz.