Świadek wiary radosnej

Mówią o nim: „Leon zawodowiec”. Żartobliwie – i z uznaniem. Znam wielu takich, którzy wysłuchawszy opowieści o czyichś rozterkach, powiedzieliby: „Idź z tym do Leona”. Tygodnik Powszechny, 3 stycznia 2010

Śmiać się z Siłaczki

Kiedyś szkoła miała wychować zdyscyplinowanego pracownika, który przez osiem godzin siedział i przykręcał tę samą śrubkę w kolejnych egzemplarzach produktu. Teraz premiowany jest pracownik zdyscyplinowany, ale kreatywny i pomysłowy – wiercipięta. Szkoła wypuszcza ucznia w świat, który nie lubi pracowników spóźniających się, ale nie lubi też drętwych niemot.

Targowisko tajemnic

Człowiek pragnie sacrum, ale często jest to „dzikie sacrum”. Nie zgadzam się z Tertulianem, który twierdził, że dusza ludzka jest z natury chrześcijańska, tak naprawdę dusza ludzka jest z natury pogańska. Człowiek jest z natury poganinem, bo tam, gdzie jest wielu bogów, łatwiej znaleźć miejsce dla swojego egoizmu. List, 9/2006

Austriacki polityk: Duchowość Athos pomaga "odkryć w sobie mnicha"

„Odkryć w sobie mnicha" - to tytuł książki znanego austriackiego polityka i publicysty Heinza Nussbaumera poświęconej duchowości Góry Athos. To tam od ponad 20 lat spędza on część letnich wakacji.

Amazonia to moja kochanka

Czat z Wojciechem Cejrowskim

W pół drogi do wolności

Skazani w Wąsoszu mówią, że na co dzień nie ma tu zwierzania się ze swoich problemów. Każdy ma swoje, ceni się tych, którzy nie wyciągają ich na zewnątrz. Medytacja to również cisza. Ale w niej pociąga ich wolność.

Dwie wizje Polski

W życiu publicznym spierają się dwie wizje Polski, których strony określane są mianem „Wolnych Polaków” i „Normalnych Polaków”. Z ich przedstawicielami: Jackiem Karnowskim i Markiem Zającem rozmawia Bogumił Łoziński.

Lekarstwem na wulgarny język ulicy jest Boże esperanto miłości

Halina Mastalska z okazji Światowego Dnia Esperanto wspomina niezwykłą historię ludzi, którzy żyją ideą języka ponad podziałami.

Trudności z modlitwą

Kościół – nie przedsiębiorstwo

Ewenementem w skali światowej jest sposób utrzymywania się Kościoła w Polsce, bo jest to właściwie tylko i wyłącznie taca oraz iura stolae (czyli ofiary składane w związku z sakramentami i innymi posługami religijnymi, na przykład w związku ze ślubem, pogrzebem, czy chrztem). Przegląd Powszechny, 7-8/2009