Jesteśmy w domu Marty i Marii. W Ewangelii według św. Łukasza czytamy, że pewnego razu Jezus przyszedł tam w odwiedziny.
Bezwładne ciało ofiary napadu osuwa się w ramiona Samarytanina. Ten jednak się nie poddaje. Za chwilę pobity przez zbójców człowiek będzie siedział na końskim grzbiecie.
Król w koronie na głowie i z berłem w ręce zasiada na tronie ustawionym przed katedrą i wydaje rozkazy. Odczytuje je herold stojący przed tronem.
Serca Jezusa i Maryi są tu ukazane w podwójnej glorii: wewnętrznej, złożonej z kwiatów, i zewnętrznej, utworzonej przez anioły.
Nastał radosny poranek dnia Bożego Ciała. Dzieci przygotowują się do procesji, która niebawem przejdzie ulicami miasta.
Czy wizerunek Maryi czczony w sanktuarium Santa María de Guadalupe powstał w sposób cudowny? Dlaczego stało się to właśnie tam?
Kiedy naprawdę nawrócił się pierwszy chrześcijański cesarz Rzymu?
To jedno z najbardziej niezwykłych, a jednocześnie najgłębszych teologicznie przedstawień Trójcy Świętej, ukazujące cały Boży plan odkupienia ludzkości.
Biały gołąb, symbolizujący Ducha Świętego, unosi się w oknie nad siedzącą pośrodku, między dwunastoma apostołami, Matką Bożą.
Wstępującego do nieba Jezusa prawie na tym obrazie nie widać.