Książka Nasi Rūty Vanagaitė nie przypadła na Litwie do gustu niemal nikomu. Ale przecież właśnie po to ta książka została napisana – żeby się nie podobać. Pod tym względem Nasi są bardzo udanym przedsięwzięciem.
Cała ta sytuacja przywodziła na myśl jakby starożytny rynek, gdzie można było dostać wszystko i niemal wszystko zobaczyć. O co tu chodzi? Zaciekawiło mnie to widowisko, wciągnęło, nie wiadomo kiedy stałem się jego uczestnikiem.
Niektórzy byli u nas zaledwie przez kilka godzin, inni przez całe życie. Wszyscy związali się już na zawsze z diecezją tarnowską i pozostawili po sobie trwały ślad. Wspominamy zmarłych, którzy odeszli do wieczności.
Święcenia biskupie. – Chociaż to zuchwałość, to jednak ośmielam się za świętym papieżem powiedzieć: „Tu wszystko się zaczęło...”. Tutaj zostałem ochrzczony, pierwszy raz wyspowiadałem się i przyjąłem Komunię św., zostałem umocniony Duchem Świętym przez bierzmowanie, przyjąłem sakrament kapłaństwa. Dzisiaj stałem się biskupem – powiedział w dniu święceń bp Wojciech Osial.
Szukamy szczątków świętych, żeby ich właściciele nauczyli nas prawdziwych wartości i sensu życia.
W niedzielę 10 września cała rodzina: Józef i Wiktoria i ich siedmioro dzieci: Stasia, Basia, Władzio, Franek, Antoś, Marysia i nienarodzone, zostaną beatyfikowani
Apel kierują do zwierzchników największych Kościołów chrześcijańskich.
Szymonek nie żyje. Ale wokół nas jest wiele innych dzieci.
W sporach o formę liturgii Mszy nie chodzi o język, o szaty liturgiczne, o to, w którą stronę zwrócony jest kapłan, ale o pewną koncepcję człowieka, Kościoła, Ofiary Chrystusa, o formację duchową chrześcijan. List, 1/2009