Tacy sami jak oni. Tacy sami jak my
Przez pół swojego życia przyjaźnili się. Przyszli do salezjańskiego oratorium w Poznaniu, mając 9, 10, 11 lat. Kiedy wybuchała wojna, byli już dorośli. Wspólnie stanęli w obronie najwyższych wartości: wiary i Ojczyzny. Zostali straceni w sierpniu 1942 r. przez Niemców za udział w Narodowej Organizacji Bojowej. Ponad 70 lat później o bohaterstwie „piątki”, spośród ośmiu straconych z tej organizacji, pięknie opowiadają ich rówieśnicy: młodzież i dzieci – członkowie i wychowankowie warszawskiej wspólnoty „Królewskie Dzieci”
komentarz dnia
czytania mszalne
refleksja na dziś
pogoda
