To Paweł przyniósł Chrystusa Europie. Zaczął od Grecji, jakżeby inaczej. Filippi, Tesalonika, Berea… Nauczał, zostawiał uczniów, sam szedł dalej. Mówiono: „Ludzie, którzy podburzają cały świat, przyszli też tutaj”.
„Pielgrzymka na pustyniach współczesnego świata, w której trzeba nieść tylko to, co istotne... Ewangelia i wiara Kościoła, której jaśniejącym wyrazem są dokumenty II Powszechnego Soboru Watykańskiego, podobnie jak też nim jest opublikowany przed dwudziestu laty Katechizm Kościoła Katolickiego” – taką wizję rozpoczynającego się dziś Roku Wiary przedstawił Benedykt XVI w swej homilii wygłoszonej podczas Eucharystii sprawowanej dziś na placu św. Piotra.
Przynieśli słowo i światło.
W tym mieście dokonało się to, co najważniejsze w chrześcijaństwie. Tu został umęczony Jezus z Nazaretu, tu został pochowany, tu trzeciego dnia znaleziono Jego pusty grób. W tym miejscu zstąpił Duch Święty. Stąd wyruszyli pierwsi głosiciele Dobrej Nowiny, by nieść Ewangelię do Judei, Samarii i aż po krańce ziemi. List, 1/2007
Katolickość i jedność kroczą razem, i ukazują apostolski wymiar Kościoła - powiedział Benedykt XVI w swym kazaniu podczas nabożeństwa w bazylice św. Piotra 29 czerwca, w uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła.
Do Taizé, jeszcze przed spotkaniem w Genewie, napłynęły listy od wielu ważnych osobistości. Za stroną www.taize.fr publikujemy niektóre z nich.
Według starożytnej legendy, 14 września 1678 lat temu grupa robotników znalazła koło Golgoty relikwie Krzyża Świętego. Zgodnie z tą legendą doszło do tego w roku 326. Robotnicy szukali relikwii na polecenie świętej cesarzowej Heleny, która właśnie odwiedziła Jerozolimę. .:::::.
Trzeba przede wszystkim walczyć nie z ateizmem, ale z pseudo- chrześcijaństwem wewnątrz każdego z nas – wołał prawosławny duchowny o. Aleksander Mień. Jedni go kochali, inni prześladowali. Zginął od ciosu siekierą. Sprawcy nie znaleziono – jak to w Rosji.
Wielkie greckie bankructwo to nie jest tylko alternatywa: euro czy drachma? Jego skutki mogą wykraczać daleko poza zwykłe rachunki ekonomiczne.
Kiedy Pan Bóg dzielił ziemię, Gruzini nie pchali się, ale spokojnie czekali, skracając sobie czas śpiewaniem. Bóg wszystko rozdzielił i został Mu kawałek, który chciał mieć dla siebie. Zauważył jednak miłych Gruzinów i im go dał. Nie dziwi więc niespotykane piękno gruzińskiego krajobrazu.