Paweł Orkisz, Oto jestem, Agencja PaWeNa 2008
Modląc się Psalmem 146 trudno nie słyszeć Jezusa, ogłaszającego: „szczęśliwe oczy wasze, że widzą i uszy wasze, że słyszą”.
Nie będzie rozkoszował się Bożym pokojem ten, kto nie odpowie na wezwanie, nie wyruszy w drogę, nie zmierzy się z siłami natury, ale i z własną słabością, nie pokona strachu i ciemności nocy.
Psalmiczna radość to radość ze stworzenia i z daru, to radość ze zwycięskiej obecności Pana, ze sprawiedliwości Sędziego, radość z miłowania Boga i człowieka; to wreszcie radość samego wychwalania Boga teraz i komunii z Nim w wieczności.
Psalm 17 (16) to lamentacja niesłusznie prześladowanego.
– Kiedy przyjeżdżają do nas księża i trafiają akurat na piątek, przeważnie mówią z rozrzewnieniem i wdzięcznością: „Pamiętam to jeszcze z czasów seminarium...” – opowiada ks. Rafał Siekierka.
DODANE 05.01.2022 10:27 załącznik
Pochodzi z ortodoksyjnej żydowskiej rodziny. Jego rówieśnicy pilnie ślęczeli nad wersami Tory, a później z wypiekami na twarzy zaczytywali się w komentarzach, które do jej słów napisali cadycy.
Rozważamy słowa z psalmów z kolejnych dni Adwentu. Piątek, Psalm 25.
Trzeba poświęcić więcej troski duszpasterskiej krzewieniu Liturgii Godzin jako modlitwy całego Ludu Bożego (por. tamże, 34). Chociaż bowiem obowiązek jej sprawowania spoczywa na kapłanach i osobach zakonnych, to jest ona jednak gorąco zalecana również ludziom świeckim
komentarz dnia
czytania mszalne
refleksja na dziś
pogoda
