Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego » | Od najstarszego do najnowszego
Wyszukiwanie obejmuje wszystkie serwisy
wybierz serwis, który chcesz przeszukać »
„Z dwóch stron doznaję nalegania” – pisze św. Paweł. Zastanawia się, czy lepiej byłoby już umrzeć i dzięki temu żyć na wieki z Chrystusem, czy też pozostać na tej ziemi jeszcze dłużej, aby służyć braciom i siostrom w wierze.
W pierwszej części czytania Paweł kreśli obraz jedności Kościoła. „Miejcie te same dążenia, tę samą miłość i wspólnego ducha”.
Święty Paweł dziękuje Bogu za wiarę Tesaloniczan, którym głosił Ewangelię. Jego słowa są pełne uznania i szacunku dla mieszkańców starożytnej stolicy Macedonii. Mówiąc wprost, prawi im komplementy.
„Abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei”.
Paweł czuł się mocno związany z Kościołem w Koryncie i śledził jego losy.
Końcówka Listu św. Pawła do Tesaloniczan to krótkie wezwania, które układają się w przepis na chrześcijańskie życie.
Całość czytania to jedno długie zdanie, które jest pouczeniem o wcieleniu.
„Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara”.
Korynt jest do dziś symbolem rozpusty. Św. Paweł musiał widzieć z bliska powody, dla których to portowe miasto zyskało tę wątpliwą sławę.
Warto pamiętać, że wskazówki, które Paweł przedstawia w dzisiejszym czytaniu, nie są moralnym nakazem, ale radą. Apostoł nie zakazuje małżeństwa, ale sugeruje, że stan celibatu sprzyja bardziej życiu dla Boga niż małżeństwo.