Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego » | Od najstarszego do najnowszego
Wyszukiwanie obejmuje wszystkie serwisy
wybierz serwis, który chcesz przeszukać »
„Przez jednego człowieka grzech wszedł do świata…”. To zdanie św. Pawła jest podstawą nauczania Kościoła o grzechu pierworodnym.
„Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?” Świątynia jerozolimska była dla Żydów centralnym miejscem kultu, znakiem bliskości Boga, który jest ze swoim ludem.
Paweł pisze dziś o mądrości. Temat bardzo aktualny, bo nasz świat tonie w głupocie.
„Przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu!” Paweł ma tutaj na myśli podstawowe wezwanie Jezusa, aby być Jego uczniem.
„Abyście żyli w zgodzie”. Koryncka gmina chrześcijańska musiała mieć problem z jednością, skoro Paweł w tak mocnych słowach wzywa do ustania konfliktów.
Paweł adresuje swój list do „Kościoła Bożego w Koryncie”. Jest w tym wyrażeniu ukryta myśl o relacji między Kościołem powszechnym i lokalnym.
Zadanie, wyznaczone nam przez Pana na nowy rok 2023, jest jasne: nie bądź niewolnikiem, ale synem, córką. Żyj jak dziedzic.
Bóg przemawiał do ludzi na wiele sposobów przez proroków, ale oto teraz przemówił w sposób absolutnie wyjątkowy i najdoskonalszy. Słowo Chrystusa jest większe niż wszelkie dotychczasowe proroctwa.
W tym krótkim fragmencie św. Jakub trzykrotnie używa czasownika makrothymeo, oznaczającego „bycie cierpliwym” lub – jak tłumaczy ks. Popowski w Biblii Interlinearnej – „bycie wielkodusznym”.
Cierpliwość i pociecha. Te dwa słowa powtarzają się w tym krótkim tekście. Oba łączą się z nadzieją. Skąd mamy czerpać cierpliwość i pociechę?