Ale skąd. To Kudu Wielkie. Zamieszkuje tereny południowej Afryki i niestety jest zagrożone wyginięciem...
Z jakiegoś powodu te zwierzęta zapisały się w powszechnej świadomości jako symbol głupoty, rozpusty i krnąbrności. Może dlatego tak trudno odkryć, że mogą być również symbolem chrześcijanina.
Osioł w polskiej tradycji nie ma najlepszej opinii. Może dlatego, że u nas osły to prawie zawsze ludzie – i to tacy, których się nie lubi.
Dlaczego osioł stał się zwierzęciem wybranym przez Syna Bożego?
Czy człowiek, który przywiązał się do konia, zniży się do ścieżek osła?
Wszystkie panie zapraszamy na wielki dzień skupienia w Domu Chleba w Osłej.
Nieumiarkowanie jest śmiertelnie niebezpieczne. Z powodu braku umiaru można umrzeć z głodu, jak się to przydarzyło pewnemu osiołkowi, któremu w żłoby dano. Bydlątko chciało mieć wszystko naraz, zarówno owies, jak i siano.
Nie ma? Tradycja do lamusa! – zdają się wołać niektórzy. Tymczasem jest, ale inaczej niż się wydaje.
W ośle jest coś szczerego. To jego ciepłe spojrzenie i beztrosko wyszpicowane uszy budziły sympatie nie tylko starożytnych Żydów, Greków czy Rzymian, dla których zwierzę to było symbolem pracowitości i wierności.