Jakby matka wchodziła do domu...
− Rozmawiałyśmy kilka tygodni przed jej śmiercią. W tamtym czasie dostawała pogróżki od więźniów. Tych samych, którym dawała schronienie, pomagała znaleźć pracę, których karmiła. Ze łzami w oczach mówiła: „Wiem, że moja ofiara życia jest potrzebna, jestem gotowa” – wspomina prof. Grażyna Świątecka.