Chodzenie do kościoła jest generalnie nienowoczesne, choć podejmowane są próby „unowocześnienia” wiary katolickiej, tak aby nie różniła się zbytnio od niewiary.
Czasem można odnieść wrażenie, że w Polsce rządzi jakaś skrajna lewica, a nie ludzie, którzy wywodzą się z „Solidarności” lat 80.
Papież widzi, że Kościół musi mieć środki materialne dla swej działalności, aby mógł ją dalej rozwijać.
„Odważne sesje” to brak klasy i utrata dobrego smaku.
W centrum wielkanocnych doświadczeń świętej stoi radość. Chodzi o radość, która jest czystym darem Bożym.
Zachwyca polska wiara prostych ludzi, w tym tych, którzy nie zatracili prostoty pomimo gruntownego wykształcenia.
Radykalizm chrześcijański przybrał formy, o których nie śniło się świętym, którzy budowali Europę.
Autentyczne zjednoczenie z misją Chrystusa nie oznacza wywyższania się, ale przyjęcie cierpienia dla dobra innych.
Popkultura robi z wielu ludzi myślących stadnie, którzy boją się wyjść poza narzucany sposób mówienia, zachowania, ubierania się.
Hierarchowie nie są, bo nie mogą być, odseparowani od kwestii społeczno- politycznych.