Ci, którzy pamiętają wypowiedzi św. Pawła, mogą być zaskoczeni treścią pierwszego zdania.
W oryginale jest mowa o starym człowieku.
Jeśli Opatrzność rządzi światem, dlaczego tak wiele złego spotyka dobrych ludzi?
W wypowiedziach postaci Nowego Testamentu imię „Jezus” w większości przypadków łączy się z tytułami, które wskazują na Boską godność tak nazwanego: Pan, Chrystus, Syn Boży.
Gdyby interpretować dosłownie dzisiejsze czytanie, jego sens przeczyłby nauczaniu wyrażonemu krótko wcześniej.
Czy to określenie jest wyjątkowe?
Tak uroczysta formuła nie pojawia się nigdzie indziej w listach św. Pawła. Apostoł nieraz akcentuje swoje wypowiedzi przez użycie jednego albo drugiego słowa. Na przykład posługuje się zwrotem „to mówię” lub jego równoważnikami.
Liturgia pierwszych chrześcijan nie była schematyczna, a w jej hymnach występowały słowa mające nieraz sens dość daleki od ich utartego znaczenia.
To najdoskonalsze zdanie w Nowym Testamencie – tak o pierwszych czterech wersetach Listu do Hebrajczyków pisał w ubiegłym wieku jeden z najlepszych znawców tej księgi.
Na rozumienie znaczenia słów wpływają wyrazy podobnie brzmiące i pokrewne. Czasem to podobieństwo zasłania ich właściwy sens.