Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukiwanie obejmuje wszystkie serwisy
wybierz serwis, który chcesz przeszukać »
Spotkanie z Bogiem dało jej klucze do poznania i opisania głębokich tajemnic wewnętrznych człowieka, zanim rozwinęła się naukowa psychologia – mówi o. Jerzy Nawojowski OCD, dyrektor Międzynarodowego Centrum Terezjańskiego i Sanjuanistycznego (CITeS) – „Uniwersytet Mistyki” w Ávili. Dziś przypada liturgiczne wspomnienie św. Teresy od Jezusa.
W świątyni został wystawiony spektakl według niezwykłego dzieła św. Teresy z Ávila.
Czwarty etap życia duchowego - czyli czwarte mieszkanie opisanego przez św. Teresę z Ávili "Zamku wewnętrzngo" - to okres pentekostalny. Wybija nowe źródło. Ale też przychodzi pierwsza noc ciemna. Naszym przewodnikiem po tym okresie jest doświadczny karmelita bosy o. Serafn Maria Tyszko.
Dla niektórych błogosławiona od parkowania. Historia mało znanej hiszpańskiej zakonnicy bł. Euzebii Palomino Yenes.
Ciekawe, czy siostry augustianki z Hiszpanii poznają, że te piękne pocztówki z pozdrowieniami pochodzą właśnie z Pieńska?
Nie potrafimy się modlić. Ona też sobie nie radziła, ale była niezmordowana w poszukiwaniu Boga żywego, Miłości. Odkryła, że modlitwa to „nawiązywanie przyjaźni, powtarzane sam na sam z Tym, o którym wiemy, że nas miłuje”.
Ewangeliczne ostatnie miejsce bardzo łatwo może się przerodzić w fałszywą obsesję. Znamiona takiego wycofania towarzyszą Teresie przez pierwsze lata życia zakonnego, takie rozumienie pokory narasta i w końcu doprowadza ją do kryzysu. Realistyczny obraz Jezusa ubiczowanego, lektura pism św. Augustyna oraz biblijne postaci Marii Magdaleny czy Samarytanki wpłynęły na zmianę jej definicji pokory.
Spowiednicy łamali sobie głowy nad jej opowieściami, z podejrzliwością patrzyli na mistyczne wynurzenia. Kazali pokazywać Jezusowi… figę z makiem.
Wejście w zażyłą relację z Bogiem wymaga troski o czystość serca. W dążeniu do czystego serca konieczna jest konsekwencja w odrzuceniu wszystkiego, co nie jest Bogiem. Bez tej poważnej pracy nad oczyszczeniem serca nie jest możliwe życie w głębokiej komunii z Bogiem.
To, co doświadczyła Teresa u swych początków głębokiej relacji z Bogiem, odnośnie sprawiedliwości, to Jego nieskończone miłosierdzie. Prawdziwość tego doświadczenia potwierdza jego owoc, który u Teresy wyrażał się w rozumieniu głębokiego sprzęgnięcia, tych dwu przymiotów Bożych: nieubłagalnej sprawiedliwości i nieskończonego miłosierdzia.