Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukiwanie obejmuje wszystkie serwisy
wybierz serwis, który chcesz przeszukać »
Dzisiejsze pierwsze czytanie sięga do najmłodszej Księgi Starego Testamentu. Księga Mądrości powstała w Egipcie w I w. przed Chr. Jej autor był początkowo zachwycony kulturą hellenistyczną. Był Żydem, ale pisał po grecku. Kultura hellenistyczna zawiodła jednak jego oczekiwania.
Rzeczownik hebel, tłumaczony tu jako „marność”, występuje w Starym Testamencie 73 razy, z czego ponad połowę w liczącej tylko 12 rozdziałów Księdze Koheleta.
Istotą czytanego dziś biblijnego tekstu jest sprawa Bożego zmiłowania. Bóg jest zdolny wybaczyć każde popełnione zło, nawet jeśli znajdzie się tylko niewielu sprawiedliwych.
O Jerozolimie, świętym mieście Izraelitów, Biblia mówi około tysiąca razy. To tam znajdowała się świątynia, gdzie naród wybrany składał swe ofiary.
Eliasz odszedł nagle, porwany w ognistym wozie, a jego następcą, zgodnie z wolą Bożą, został Elizeusz – powołany nie spośród prorockich uczniów, często dalekich od Bożego wezwania, ale od orki w polu.
Gdy wczytujemy się w biblijne objawienie, w coraz młodszych księgach Starego Testamentu widzimy narastające przekonanie, że jedyny Bóg nie jest jakimś wielkim samotnikiem; że jest jakąś wspólnotą.
W adresie swego pisma, które dziś jest jedną z natchnionych ksiąg Nowego Testamentu, autor Dziejów Apostolskich zwraca się do Teofila.
Nazywany jest w historii Kościoła Soborem Jerozolimskim. To pierwszy sobór w jego dziejach.
To ona była przyczyną pierwszego morderstwa w dziejach ludzkości – zabicia Abla przez jego brata Kaina.