Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukiwanie obejmuje wszystkie serwisy
wybierz serwis, który chcesz przeszukać »
Dzieje Apostolskie mówią o tym okresie precyzyjnie: „Ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym”.
Wracamy do mowy św. Piotra w dniu zesłania Ducha Świętego.
Oba dotyczą bardzo ważnych osób. Chronologicznie to najpierw grób króla Dawida, władcy Izraela, który władał około tysiąca lat przed Chrystusem.
Czytany dziś fragment Dziejów Apostolskich to tzw. summarium, a więc podsumowanie – pierwsze z trzech, jakie znajdują się na początku księgi.
Święty Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei. To było ważne miejsce.
Kościół od początku swego istnienia był prześladowany. Pierwsza kumulacja nienawiści przyszła w II wieku.
W dzisiejszym pierwszym czytaniu prorok Ezechiel wieści: „Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój”.
O pustyni Pismo Święte mówi aż 340 razy. Jawi się ona jako miejsce, gdzie głównym problemem jest brak wody, a ona decyduje przecież o przeżyciu.
Drugi List do Tymoteusza to najprawdopodobniej ostatni list napisany przez św. Pawła. Apostoł widzi już na horyzoncie nadchodzący kres, czeka w więzieniu na rozprawę i liczy się z wyrokiem śmierci.
Wierzymy, że Pan Bóg stworzył aniołów, którzy byli dobrzy i piękni, ale część z nich w swej pysze zbuntowała się, a ich wodzem został Lucyfer, którego imię znaczy „niosący światło”.