Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukiwanie obejmuje wszystkie serwisy
wybierz serwis, który chcesz przeszukać »
Ubodzy ludzie podchodzą do tylko częściowo widocznej kapliczki i padają na kolana.
Elegancki szlachcic pada na kolana przed ukazującą mu się Madonną z Dzieciątkiem. Mały Jezus wyciąga do niego ręce. To oznaka aprobaty Boga dla decyzji, którą właśnie podjął szlachcic. Postanowił on całkowicie zmienić swoje życie.
Jesteśmy w domu Marty i Marii. W Ewangelii według św. Łukasza czytamy, że pewnego razu Jezus przyszedł tam w odwiedziny.
Król w koronie na głowie i z berłem w ręce zasiada na tronie ustawionym przed katedrą i wydaje rozkazy. Odczytuje je herold stojący przed tronem.
Serca Jezusa i Maryi są tu ukazane w podwójnej glorii: wewnętrznej, złożonej z kwiatów, i zewnętrznej, utworzonej przez anioły.
Nastał radosny poranek dnia Bożego Ciała. Dzieci przygotowują się do procesji, która niebawem przejdzie ulicami miasta.
Biały gołąb, symbolizujący Ducha Świętego, unosi się w oknie nad siedzącą pośrodku, między dwunastoma apostołami, Matką Bożą.
Wstępującego do nieba Jezusa prawie na tym obrazie nie widać.
Matka Boża z Dzieciątkiem ukazuje się dwojgu świętych.
To ostatnia, szesnasta scena słynnego cyklu drzeworytów Albrechta Dürera Apocalipsis cum figuris. Ilustruje ona dwie wizje z XX i XXI rozdziału Apokalipsy według św. Jana.