Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego » | Od najstarszego do najnowszego
Wyszukiwanie obejmuje wszystkie serwisy
wybierz serwis, który chcesz przeszukać »
Radość autentyczna i głęboka nigdy nie jest w pojedynkę. Jest dziełem i owocem wspólnoty, bycia razem.
Wystarczy w sobie odkryć miejsce ubogie jak grota narodzenia, odkryć trochę gościnności...
Czasem nie potrzeba słów. Wystarczy przytulenie i z serca znika lęk – największy wróg radości.
Warto zawalczyć o każdego człowieka, by mógł doświadczyć kochającego Boga. Nawet jeśli na pierwszy rzut oka nie wygląda na to, że mógłby być drogą Kościoła.
Papież nie ucieka od pytań, które stawiają sobie wszyscy cierpiący ludzie: „Dlaczego?”, ale uczy szukać odpowiedzi na to pytanie u Boga.
Spotkania Jana Pawła II z młodzieżą to jeden z najbardziej charakterystycznych elementów pontyfikatu świętego niebawem papieża.
Jan Paweł II był blisko dzieci jak chyba żaden z jego poprzedników na Stolicy św. Piotra. Przede wszystkim je kochał – a one kochały Papieża.
Żaden ból świata nie omija Boga, ale staje się w jakimś stopniu Jego bólem. Właśnie tutaj, na styku nieszczęścia i miłości, rodzi się miłosierdzie.
W swojej pierwszej encyklice „Redemptor Hominis” Jan Paweł II napisał, że drogą Kościoła jest człowiek. Każdy człowiek, także, a może zwłaszcza, ubogi, chory, cierpiący.
Św. Faustyna Kowalska, zwana Apostołką i Sekretarką Bożego Miłosierdzia, była prawdopodobnie najbardziej bliską Janowi Pawłowi II osobą wśród ponad 1800 świętych oraz błogosławionych kobiet i mężczyzn, których wyniósł na ołtarze podczas swojego pontyfikatu.